«Μετεγχειρητική» ονομάζεται η κήλη που εμφανίζεται σε τομές από προηγούμενα χειρουργεία, συνήθως μετά από ανοικτές χειρουργικές επεμβάσεις. Μία μετεγχειρητική κήλη μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος, χωρίς προτιμήσεις και εξαιρέσεις, εφόσον υπάρχει μετεγχειρητική τομή/ουλή. Αυτή είναι η βασική της διαφορά από τις κήλες (βουβωνοκήλη, ομφαλοκήλη κ.λ.π.) οι οποίες εμφανίζονται σε περιοχές με εκ γενετής μειωμένη αντίσταση στην ενδοκοιλιακή πίεση.
Κάθε φορά που γίνεται μία τομή στο κοιλιακό τοίχωμα, δημιουργούνται οι συνθήκες για μια μετεγχειρητική κήλη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, ο ουλώδης ιστός που δημιουργείται ποτέ δεν έχει την ίδια ισχύ και αντοχή με τον φυσιολογικό ιστό. Εάν η πίεση μέσα στην κοιλιά αυξηθεί για οποιοδήποτε λόγο, ο ουλώδης ιστός «ξεχειλώνει» και δημιουργείται ένα άνοιγμα του στο κοιλιακό τοίχωμα. Με την πάροδο του χρόνου (μήνες ή χρόνια μετά το αρχικό χειρουργείο), δημιουργείται μία κήλη μέσα στην οποία προ πίπτουν τα γειτονικά κοιλιακά σπλάχνα.

❖ Κακή τεχνική στην συρραφή του κοιλιακού τοιχώματος
❖ Κακή κατάσταση θρέψης του ασθενούς στην προεγχειρητική ή στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο
❖ Μεγάλη απώλεια βάρους μετά το χειρουργείο
❖ Μετεγχειρητική διαπύηση του τραύματος
❖ Καταστάσεις που συνοδεύονται από αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση, όπως δυσκοιλιότητα, χρόνιος βήχας και η παχυσαρκία
❖ Διαταραχές ανοσοποιητικού, λήψη κορτιζόνης, ανοσοκαταστολή κλπ
❖ Σακχαρώδης διαβήτης

❖ Με την κλινική εξέταση: Εφόσον τεθεί η υποψία, ένας έμπειρος χειρουργός εύκολα μπορεί να ψηλαφήσει το χάσμα και να αναγνωρίσει την παρουσία της κήλης
❖ Με Υπέρηχο στο κοιλιακό τοίχωμα: Σε παχύσαρκα άτομα ή στις περιπτώσεις που ο γιατρός δεν είναι βέβαιος για τη διάγνωση, το υπερηχογράφημα μπορεί να αναγνωρίσει το χάσμα στο κοιλιακό τοίχωμα.
❖ Με Αξονική Τομογραφία: Είναι η πιο εξειδικευμένη απεικονιστική εξέταση. Εκτός από την παρουσία ή όχι μίας κήλης, η αξονική δείχνει την ακριβή θέση, το περιεχόμενο και τα γειτονικά όργανα και βοηθάει στον καλύτερο σχεδιασμό του χειρουργείου.

Η μετεγχειρητική κήλη αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά. Η χειρουργική αποκατάσταση μπορεί να γίνει ανοικτά, λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά. Οι σύγχρονοι χειρουργοί, επιλέγουμε πλέον τις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές για την αποκατάσταση της κήλης, με το σκεπτικό ότι δεν έχει νόημα να προσθέτει κανείς τραύμα πάνω στο τραύμα. Η ανοικτή χειρουργική επιστρατεύεται μόνο σε περιπτώσεις που η λαπαροσκοπική ή ρομποτική χειρουργική δεν μπορούν να εφαρμοστούν, όπως π.χ. σε ασθενείς με βαριάς μορφής αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Ωστόσο, όσο περνάει ο καιρός και η εμπειρία μας αυξάνεται, οι αντενδείξεις περιορίζονται και όλο και περισσότερα περιστατικά αντιμετωπίζονται με τις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές. Οι ασθενείς βιώνουν ελάχιστο πόνο, η μετεγχειρητική τους ανάρρωση είναι ταχύτατη, οι μετεγχειρητικές λοιμώξεις έχουν γίνει σπάνιο φαινόμενο, αλλά κυρίως, το τελικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά καλό.

Για να γίνει αυτό το χειρουργείο ο ασθενής λαμβάνει γενική νάρκωση. Η πρώτη κίνηση είναι η δημιουργία πνευμοπεριτοναίου, δηλαδή η κοιλιά φουσκώνει με Διοξείδιο του Άνθρακα (CO2), προκειμένου να δημιουργηθεί ο απαιτούμενος χώρος για τους χειρουργικούς χειρισμούς. Στην συνέχεια τοποθετούνται στο κοιλιακό τοίχωμα 3-4 σωλήνες 5 – 12mm (trocars), μέσα από τους οποίους περνάει η λαπαροσκοπική camera και τα λαπαροσκοπικά εργαλεία και ξεκινάει το χειρουργείο.

Ο στόχος είναι να καθαριστεί η εσωτερική επιφάνεια του κοιλιακού τοιχώματος από τις συμφύσεις που δημιουργούνται μετά από κάθε χειρουργείο και να αναγνωριστεί το άνοιγμα της κήλης από μέσα. Ακολούθως εισάγεται στην κοιλιά ένα συνθετικό πλέγμα, αρκετά μεγάλο ώστε να υπερκαλύπτει το χάσμα της κήλης τουλάχιστον κατά πέντε εκατοστά γύρω-γύρω. Το πλέγμα καθηλώνεται με στηρικτικά clips, που το συγκρατούν στην θέση του μέχρι ο οργανισμός να το ενσωματώσει με την δημιουργία ουλής. Το υλικό αυτό δρα όπως το σκυρόδεμα μέσα στο μπετόν. Σε επίπεδο σώματος, ουσιαστικά πυροδοτεί τη δημιουργία ισχυρής ουλής, η οποία αντέχει τις πιέσεις που ασκούνται πάνω της χωρίς να υποχωρεί ή να «ξεχειλώνει».

Το χειρουργείο τελειώνει με την κένωση της κοιλιάς από το αέριο και την σύγκλειση των (μικρών) τραυμάτων που αφήνουν τα trocars. Ο ασθενής συνήθως μένει ένα βράδι στο νοσοκομείο και την επομένη παίρνει εξιτήριο με οδηγίες να αποφεύγει για τουλάχιστον ένα μήνα οτιδήποτε αυξάνει την πίεση στην κοιλιά του. Κατά τα άλλα, μπορεί να επιστρέψει σύντομα στις πριν το χειρουργείο καθημερινές του συνήθειες.

Όταν λέμε Ρομποτική Χειρουργική, ουσιαστικά εννοούμε την Ρομποτικά υποβοηθούμενη Λαπαροσκοπική Χειρουργική. Στην περίπτωση της μετεγχειρητικής κήλης, ισχύει ότι έχει περιγραφεί στην προηγούμενη παράγραφο, με τη διαφορά ότι τα χειρουργικά εργαλεία δεν τα κρατάει ο χειρουργός αλλά το χειρουργικό ρομπότ. Ο χειρουργός που χειρίζεται το ρομπότ κάθεται στην κονσόλα δίπλα από τον ασθενή. Τα ρομποτικά εργαλεία, σε αντίθεση με τα απλά λαπαροσκοπικά, διαθέτουν δύο αρθρώσεις, με αποτέλεσμα να μεταφράζουν με ακρίβεια όλες τις κινήσεις του καρπού του χειρουργού, δίνοντας τους την δυνατότητα να δουλεύει σε πολύ περιορισμένο χώρο, αλλά προς όλες τις κατευθύνσεις. Το χειρουργικό ρομπότ φτιάχτηκε για να ξεπεράσει τους περιορισμούς της λαπαροσκοπικής χειρουργικής και αποτελεί ένα εκπληκτικό εργαλείο για τον μοντέρνο χειρουργό, που εκτός από τα αρθρωτά εργαλεία έχει στα χέρια και μία απόλυτα ελεγχόμενη camera, με τρισδιάστατη και μεγεθυσμένη επί είκοσι φορές εικόνα. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά των ρομποτικών εργαλείων βοηθούν τον χειρουργό να ξεπεράσει τις εγχειρητικές δυσκολίες που παρουσιάζουν πολύ συχνά οι μετεγχειρητικές κήλες και να πετύχει το βέλτιστο χειρουργικό αποτέλεσμα.

Σε κάθε χειρουργείο αποκατάστασης στο οποίο τοποθετείται πλέγμα, το σώμα χρειάζεται ένα χρονικό περιθώριο μέχρι να γίνει η ενσωμάτωση του και να δημιουργηθεί ουλή ικανή να υποστηρίξει το κοιλιακό τοίχωμα και να αντισταθεί στις δυνάμεις που συμμετέχουν στην δημιουργία υποτροπής της κήλης. Στο διάστημα αυτό ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει δραστηριότητες που αυξάνουν την πίεση στην κοιλιά ή που δημιουργούν έντονη κινητικότητα του κοιλιακού τοιχώματος π.χ. η άρση βαρών, οι κηπουρικές εργασίες, η κωπηλατική άσκηση κλπ. Η διαδικασία της ενσωμάτωση του πλέγματος στην ουλή διαρκεί περίπου 2-3 εβδομάδες μετά το χειρουργείο και αυτό είναι το διάστημα κατά το οποίο ο ασθενής πρέπει να αποφύγει την έντονη σωματική άσκηση. Δεδομένου ότι οι μετεγχειρητικές κήλες εμφανίζονται με μία μεγάλη ποικιλία όσον αφορά την θέση, το μέγεθος και την πολυπλοκότητα τους, οι μετεγχειρητικές οδηγίες εξατομικεύονται για κάθε ασθενή ξεχωριστά, ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος Κατά τα λοιπά, η μετεγχειρητική ανάρρωση μετά από λαπαροσκοπικό ή ρομποτικό χειρουργείο είναι ταχύτατη σε σχέση με τα αντίστοιχα ανοικτά χειρουργεία και οι ασθενείς επιστρέφουν στις συνηθισμένες τους δραστηριότητες μέχρι το τέλος της τέταρτης εβδομάδας.

Η απόφαση για το ποια είναι η κατάλληλη μέθοδος για κάθε ασθενή, συνδέεται άμεσα με τα χαρακτηριστικά της κάθε κήλης. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και μοναδική ωστόσο, είναι παγκοσμίως αποδεκτό ότι οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές (λαπαροσκοπική και ρομποτική) αποτελούν τον πλέον αποτελεσματικό και ανατομικό τρόπο αποκατάστασης μίας μετεγχειρητικής κήλης. Η επιλογή της μίας ή της άλλης μεθόδου εξαρτάται από την εμπειρία και την προτίμηση του χειρουργού και από την διαθεσιμότητα ή όχι λαπαροσκοπικού ή ρομποτικού συστήματος. Η ομάδα μας εκτελεί λαπαροσκοπικά χειρουργεία αποκατάστασης από το 2003 και ρομποτικά χειρουργεία από το 2008. Παρότι υπάρχει εμπειρία και στις δύο μεθόδους, για την αποκατάσταση μίας μετεγχειρητικής κήλης προτιμούμε και επιλέγουμε την ρομποτική μέθοδο, η οποία έχει την τέλεια εφαρμογή της σε αυτές τις περιπτώσεις. Τα αρθρωτά ρομποτικά εργαλεία, δίνουν την δυνατότητα στο ρομποτικό χειρουργό να εκτελέσει με ευχέρεια, αναίμακτους χειρισμούς ακριβείας και να κάνει συρραφή χασμάτων και αποκατάσταση της αλλοιωμένης ανατομίας. Επιπλέον με το ρομπότ δίνεται η δυνατότητα να διεξαχθεί το χειρουργείο με χαμηλή ενδοκοιλιακή πίεση, γεγονός που μειώνει τον μετεγχειρητικό πόνο αλλά και τις πιθανότητες λοίμωξης αναπνευστικού.

Κάθε ασθενής με μετεγχειρητική κήλη αποτελεί μία ξεχωριστή περίπτωση. Για την επιλογή του κατάλληλου κάθε φορά χειρουργείου λαμβάνονται υπόψιν, Το μέγεθος, η εντόπιση και η πολυπλοκότητα της κήλης, ο τύπος και η αιτία του προηγούμενου χειρουργείου, τα υποκείμενα νοσήματα, η ηλικία και η επιθυμία του ασθενούς, η εμπειρία του χειρουργού και η διαθεσιμότητα του υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Επιλέγεται η μέθοδος με τις μικρότερες πιθανότητες υποτροπής και τις λιγότερες μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Το κόστος της χειρουργικής αντιμετώπισης της βουβονοκήλης εξαρτάται από:
❖ το είδος και τη βαρύτητα της χειρουργικής επέμβασης
❖ την χειρουργική τεχνική (ανοιχτή, λαπαροσκοπική, ρομποτική) που επιλέγεται για την εκτέλεση του χειρουργείου
❖ τη χρήση ειδικών υλικών (πχ μέγεθος πλέγματος)
❖ τη διάρκεια νοσηλείας, και το σύνολο των απαραίτητων εργαστηριακών ή απεικονιστικών εξετάσεων
❖ Τη συμμετοχή ή όχι ασφαλιστικών ταμείων ή ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας.
Σε κάθε περίπτωση είναι προβλέψιμo και μπορεί να προϋπολογιστεί ,με την προϋπόθεση ότι ο χειρουργός έχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.Mπορείτε να επικοινωνήσετε με την Γραμματέα της χειρουργικής ομάδας, κα Αγγελική Πατρικίου στο 211 9904340 για να κλείσετε το ραντεβού σας με την χειρορυγική ομάδα.

Η ομάδα μας εκτελεί λαπαροσκοπικά χειρουργεία αποκατάστασης μετεγχειρητικής κήλης από το 2003 και ρομποτικά χειρουργεία από το 2008. Διαθέτουμε μεγάλη εμπειρία και στις δύο μεθόδους τις οποίες εφαρμόζουμε με πολύ καλά αποτελέσματα.

Μία μετεγχειρητική κήλη πάντα εξελίσσεται προς το χειρότερο και μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά και περίπλοκα προβλήματα στην πορεία της εξέλιξης της. Οι πιθανότητες οριστικής αποκατάστασης είναι πολύ καλύτερες όταν ο χειρουργός καλείται να αντιμετωπίσει μία μικρή απλή κήλη. Όσο προχωράει η ηλικία του ασθενούς, οι ιστοί χάνουν την αντοχή και την ελαστικότητα τους και το κοιλιακό τοίχωμα εξασθενίζει γεγονός που επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα στην διαδικασία της μετεγχειρητικής αποκατάστασης. Ο γενικός κανόνας που πρέπει να διέπει την λήψη αποφάσεων γιατρού και ασθενούς είναι το: “όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο” (“The sooner the better”)!

Για να κλείσετε ραντεβού με την εξειδικευμένη χειρουργική ομάδα, μπορείτε να καλέσετε στο 211 9904340.
Αν ο τόπος κατοικίας σας είναι εκτός Αττικής, το ραντεβού μπορεί να γίνει απομακρυσμένα (τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήση) κατόπιν συνεννόησης με τη Γραμματέα κα Αγγελική Πατρικίου.