Είναι μία εξέταση κατά την οποία ελέγχεται ο βλεννογόνος (εσωτερική στοιβάδα) του οισοφάγου, του στομάχου και του πρώτου τμήματος του λεπτού εντέρου που λέγεται δωδεκαδάκτυλο.
Διενεργείται με ένα εύκαμπτο μακρύ ενδοσκόπιο το οποίο φέρει κάμερα στην άκρη του και εισέρχεται δια του στόματος στο στόμαχο του ασθενούς. Η κάμερα αναμεταδίδει βίντεο εικόνα σε οθόνη που είναι συνδεδεμένη με το ενδοσκόπιο και έτσι ο ενδοσκόπος μπορεί και ελέγχει για τυχών παθολογία του βλεννογόνου του ανώτερου πεπτικού.
Η γαστροσκόπηση πραγματοποιείται υπό την χορήγηση καταστολής (μέθης), εκτός εάν υπάρχει αντένδειξη. Πραγματοποιείται σε κατάλληλα εξοπλισμένο ενδοσκοπικό εργαστήριο όπου θα πρέπει να τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις ασφαλείας (κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, εξοπλισμός απολύμανσης ενδοσκοπίων, monitors για παρακολούθηση ζωτικών σημείων ασθενούς κλπ).

Εάν παρουσιάζετε καούρες και ξινίλες (οπισθοστερνικό καύσο) μετά τα γεύματα, ανεβαίνει φαγητό ή υγρό στο στόμα σας (αναγωγές) ή παρουσιάετε πόνο (οδυνοφαγία) ή δυσκολία (δυσφαγία) κατά την κατάποση, είναι πιθανό να πάσχετε από γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσο και χρειάζεται να μιλήσετε με το γαστρεντερολόγο σας. Συχνά η ΓΟΠΝ εκδηλώνεται με μόνο σύμπτωμα το βήχα ή αίσθημα ξένου σώματος (κόμπο) στο λαιμό.

Φυσιολογικά ανάμεσα στον οισοφάγο και το στόμαχο υπάρχει ένας σφιγκτήρας (κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας ή καρδιοοισοφαγική βαλβίδα) που κλείνει επαρκώς, ώστε το τροφώδες περιεχόμενο που εισέρχεται στο στόμαχο κατά το γεύμα να μην παλινδρομεί προς τον οισοφάγο. Με τη γαστροσκόπηση ο γαστρεντερολόγος μπορεί να ελέγξει εάν η βαλβίδα αυτή λειτουργεί επαρκώς.
Κατά την γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση το γαστρικό περιεχόμενο παλινδρομεί προς τον οισοφάγο. Το περιεχόμενο που παλινδρομεί περιέχει γαστρικό οξύ. Ο οισοφάγος δεν είναι κατασκευασμένος για να συμβιώνει με το οξύ, όπως ο στόμαχος. Έτσι η έκθεσή του οισοφάγου στο οξύ κατά την παλινδρόμηση έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση διαβρώσεων στο κατώτερο τμήμα του, που περιγράφονται ως οισοφαγίτιδα. Κατά τη γαστροσκόπηση ο γαστρεντερολόγος μπορεί να εκτιμήσει την παρουσία οισοφαγίτιδας και το βαθμό αυτής, καθώς και να ελέγξει για παρουσία οισοφάγου Barrett, μίας προκαρκινικής βλάβης του οισοφάγου που είναι αποτέλεσμα χρόνιας έκθεσης του οισοφαγικού βλεννογόνου στο οξύ.

Στην πλειονότητα των ανεπίπλεκτων περιπτώσεων, η διάγνωση της γαστροοισοφαγικής παλινδρομικής νόσου είναι κλινική και μπορεί να επιβεβαιωθεί από τη θεραπευτική ανταπόκριση σε αντιπαλινδρομικά φάρμακα (αναστολείς αντλίας προτονίων), προσαρμογή της διατροφής και αλλαγές του τρόπου ζωής.
Ο γαστρεντερολόγος θα σας κατευθύνει για περαιτέρω έλεγχο με γαστροσκόπηση και συμπληρωματικές εξετάσεις σε περίπτωση που υπάρχει δυσκολία ή πόνος κατά την κατάποση (δυσφαγία, οδυνοφαγία), πόνος στο στομάχι (επιγαστραλγία), δυσκολία στη λήψη τροφής και απώλεια βάρους ή εάν συνυπάρχουν άλλοι παράγοντες. Σε περίπτωση που η γαστροσκόπηση αναδείξει διαβρώσεις στον οισοφάγο και οισοφαγίτιδα (erosive gastroesophageal reflux disease) η διάγνωση της παλινδρόμησης μπορεί επίσης να τεθεί με ασφάλεια.
Όταν δεν αποκαλύπτεται κατά την γαστροσκόπηση διαβρωτική νόσος στον οισοφάγο (NERD- non erosive reflux disease), και ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται επαρκώς σε θεραπευτική δοκιμή με αντιπαλινδρομική αγωγή, τότε πρέπει να γίνει συμπληρωματικός έλεγχος με μανομετρία και pHμετρία οισοφάγου προκειμένου να τεθεί με ασφάλεια η διάγνωση της γαστροοισοφαγικής παλινδρομικής νόσου.

Η λήψη βιοψιών κατά τη γαστροσκόπηση γίνεται από το στόμαχο προκειμένου να διερευνηθεί η παρουσία ελικοβακτηριδίου το πυλωρού, ενός μικροβίου που ενοχοποιείται για την πρόκληση χρόνιας γαστρίτιδας, γαστρικού έλκους, γαστρικού λεμφώματος και γαστρικού καρκίνου. Όταν ανιχνεύεται το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού θα πρέπει να εκριζώνεται.
Επίσης βιοψίες λαμβάνονται από τυχών βλάβες που μπορεί να αποκαλυφθούν κατά τη γαστροσκόπηση, προκειμένου να χαρακτηριστούν με ακρίβεια και να αποφασιστεί η αντιμετώπισή τους.
Η διάγνωση της ΓΟΠΝ δεν απαιτεί ιστολογική επιβεβαίωση κατά τη γαστροσκόπηση. Ο γαστρεντερολόγος θα πάρει βιοψίες από τον οισοφάγο σε περίπτωση που θέλει να επιβεβαιώσει την παρουσία οισοφάγου Barrett, μιας κατάστασης του βλεννογόνου του οισοφάγου που είναι αποτέλεσμα χρόνιας έκθεσης του στο οξύ, και αποτελεί προκαρκινική βλάβη, ή εάν υπάρχουν στον οισοφάγο ενδοσκοπικά ευρήματα ύποπτα για παρουσία δυσπλασίας/καρκίνου.

Για να υποβληθεί ένας ασθενής σε γαστροσκόπηση πρέπει να είναι εντελώς νηστικός. Επίσης, επειδή θα λάβει καταστολή (μέθη), πρέπει να είναι σε θέση να λάβει κατασταλτικά φάρμακα και να μην έχει βαριά καρδιοαναπνευστική συννοσηρότητα. Κατά περίπτωση πρέπει να διακοπούν και κάποια φάρμακα προ της διενέργειας της εξέτασης, οπότε ο ασθενής θα πρέπει να αναφέρει το πλήρες φαρμακευτικό ιστορικό στο γαστρεντερολόγο του.

Κατά την έναρξη της εξέτασης τοποθετείται ένα επιστόμιο στο άνοιγμα του στόματος του ασθενούς, δια μέσου του οποίου θα περάσει το γαστροσκόπιο. Εν συνεχεία χορηγείται καταστολή και ο ασθενής κοιμάται. Το ενδοσκόπιο προωθείται δια του φάρυγγα εντός του οισοφάγου υπό άμεση οπτική παρακολούθηση και εν συνεχεία ελέγχεται ο στόμαχος και το δωδεκαδάκτυλο. Το γαστροσκόπιο έχει ένα κανάλι μέσω του οποίου περνά λαβίδα για τη λήψη βιοψιών. Αφού ελεγχθεί ο βλεννογόνος του ανώτερου πεπτικού και ληφθούν τυχών βιοψίες, το γαστροσκόπιο αποσύρεται, εξέρχεται του στόματος του ασθενούς και ο ασθενής αφυπνίζεται εκ της καταστολής.

Η γαστροσκόπηση διαρκεί τυπικά λίγα λεπτά, εκτός εάν ο γαστρεντερολόγος διακρίνει κάποια παθολογία που χρειάζεται παραπάνω διερεύνηση ή σε περιπτώσεις που πρέπει να γίνει κάποια επέμβαση (πχ πολυπεκτομή, απολίνωση κιρσών κλπ).

Μετά τη γαστροσκόπηση ο ασθενής αφυπνίζεται εκ της καταστολής και φεύγει από την ενδοσκοπική μονάδα με σύσταση για αποφυγή οδήγησης για κάποιες ώρες και σταδιακή επανέναρξη της σίτισης.

Οι πιθανές επιπλοκές μίας διαγνωστικής γαστροσκόπησης είναι εξαιρετικά σπάνιες και περιλαμβάνουν αιμορραγία, διάτρηση ανώτερου πεπτικού, αντίδραση στην καταστολή και επιπλοκές από τον καθετηριασμό της φλέβας από όπου χορηγείται η καταστολή, όπως λοίμωξη ή θρομβοφλεβίτιδα.

Στις περιπτώσεις ασθενών με τυπική κλινική εικόνα γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης που ανταποκρίνεται πλήρως στην αντιπαλινδρομική θεραπεία, η διάγνωση της ΓΟΠΝ μπορεί να γίνει με τη γαστροσκόπηση όταν υπάρχουν ενδοσκοπικές ενδείξεις παλινδρόμησης, όπως παλινδρομική οισοφαγίτιδα, διαφραγματοκήλη ή ανεπαρκής γαστροοισοφαγική βαλβίδα.
Εφόσον δεν υπάρχουν ενδοσκοπικές ενδείξεις παλινδρομικής νόσου (non erosive reflux disease- NERD) ή η κλινική εικόνα δεν είναι τυπική, για να τεθεί με ασφάλεια η διάγνωση ΓΟΠΝ θα πρέπει ο ασθενής να υποβληθεί σε συμπληρωματικό έλεγχο με μανομετρία και pHμετρία οισοφάγου.

Ανάλογα με το αποτέλεσμα της ενδοσκόπησης, ο γαστρεντερολόγος θα προτείνει φαρμακευτικές ή χειρουργικές θεραπευτικές επιλογές κατάλληλες για την κάθε περίπτωση.

Ο οισοφάγος αποτελείται από το σώμα (αυλό) του οργάνου και τους σφιγκτήρες του, τον ανώτερο που ενώνει το φάρυγγα με το σώμα του οισοφάγου και τον κατώτερο που ενώνει το σώμα του οισφοφάγου με το στόμαχο.
Η μανομετρία οισοφάγου είναι η εξέταση κατά την οποία διερευνάται η κινητικότητα του οισοφάγου. Μελετάται εάν ο οισοφάγος συσπάται φυσιολογικά κατά την κατάποση, προκειμένου να προωθήσει ικανοποιητικά την τροφή προς το στόμαχο. Επίσης ελέγχεται εάν οι σφιγκτήρες του οισοφάγου είναι επαρκείς και λειτουργούν και χαλαρώνουν φυσιολογικά κατά την κατάποση.
Η εξέταση πραγματοποιείται σε κατάλληλα εξοπλισμένο τμήμα που διαθέτει μανόμετρο και εκπαιδευμένο προσωπικό στη διενέργεια της εξέτασης και στην ανάλυση των αποτελεσμάτων.

Η μανομετρία οισοφάγου πραγματοποιείται με ένα λεπτό καθετήρα που φέρει αισθητήρες πίεσης κατά μήκος του. Η εξέταση αυτή γίνεται χωρίς καταστολή, επειδή χρειάζεται ο ασθενής να έχει τις αισθήσεις του προκειμένου να συνεργαστεί. Μετά από χορήγηση τοπικού αναισθητικού στο στοματοφάρυγγα, ο καθετήρας του μανομέτρου εισέρχεται δια της μύτης στο φάρυγγα και εν συνεχεία προωθείται στον οισοφάγο και εισέρχεται στο στόμαχο. Αφού ο καθετήρας εισέλθει στο στόμαχο, ζητείται από τον ασθενή να ξαπλώσει. Στην ύπτια αυτή θέση χορηγείται στον ασθενή στο στόμα μέσω σύριγγας συγκεκριμένη ποσότητα νερού και του ζητείται να καταπιεί, προκειμένου να καταγραφούν και να μελετηθούν οι καταπόσεις. Θα πρέπει να μελετηθούν τουλάχιστον 10 ακέραιες υγρές καταπόσεις.

Η εξέταση διαρκεί 10-15 λεπτά εφόσον η διαδικασία είναι καλώς ανεκτή από τον ασθενή. Σε περίπτωση δυσανεξίας, απαιτείται περισσότερος χρόνος προκειμένου να καταγραφεί ο συγκεκριμένος αριθμός ακέραιων καταπόσεων, ώστε να μπορεί να εκτιμηθεί αξιόπιστα η λειτουργία του οισοφάγου.

Όπως και για τη γαστροσκόπηση, ο ασθενής πρέπει να είναι εντελώς νηστικός για να υποβληθεί σε μανομετρία οισοφάγου. Επειδή υπάρχουν κάποιες κατηγορίες φαρμάκων που μπορεί να επηρεάζουν τη λειτουργία των οισοφαγικών σφιγκτήρων και την κινητικότητα του σώματος του οισοφάγου, θα πρέπει να αναφέρεται από πριν το φαρμακευτικό ιστορικό στο γαστρεντερολόγο που θα εκτελέσει την μανομετρία, προκειμένου να διακοπούν τα φάρμακα που μπορεί να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της εξέτασης.

Η μανομετρία οισοφάγου πραγματοποιείται για να διερευνηθεί η κινητική λειτουργία του οισοφάγου και αποκαλύπτει εάν υπάρχει κινητική διαταραχή στον οισοφάγο. Εφόσον τεθεί διάγνωση κινητικής διαταραχής, ο γαστρεντερολόγος συστήνει την κατάλληλη φαρμακευτική, ενδοσκοπική η χειρουργική θεραπεία.

Η μανομετρία οισοφάγου συστήνεται σε περιπτώσεις που υπάρχει κλινική συμπτωματολογία ενδεικτική κινητικής διαταραχής, όπως δυσφαγία (δυσκολία στην κατάποση) ή μη καρδιογενές θωρακικό άλγος (πόνος στο θώρακα που δεν οφείλεται σε καρδιολογικό αίτιο).
Επίσης ενδείκνυται σε περιπτώσεις γαστροοισοφαγικής παλινδρομικής νόσου που πρόκειται να αντιμετωπιστούν χειρουργικά, προκειμένου να αποκλειστεί κινητική διαταραχή του οισοφάγου που μπορεί να μιμείται κλινικά τη ΓΟΠΝ, αλλά και για να αποφασίσει ο χειρουργός το είδος της αντιπαλινδρομικής επέμβασης που είναι κατάλληλο για τον κάθε ασθενή.
Επιπλέον συστήνεται και προ της διενέργειας pHμετρίας οισοφάγου, προκειμένου να μετρηθεί η απόσταση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα από τη μύτη, ώστε να μπορεί ο γαστρεντερολόγος να εισάγει στη σωστή θέση τον καθετήρα του pHμετρου.

Το φυσιολογικό αποτέλεσμα της οισοφαγικής μανομετρίας αποκλείει την ύπαρξη κινητικής διαταραχής οισοφάγου, όπως είναι η αχαλασία οισοφάγου.

Το παθολογικό αποτέλεσμα της οισοφαγικής μανομετρίας θέτει διάγνωση κινητικής διαταραχής του οισοφάγου, την κατατάσσει ανάλογα με τα ευρήματα και δίνει στο γαστρεντερολόγο τη δυνατότητα να συστήσει την κατάλληλη θεραπεία.

Η μανομετρία οισοφάγου είναι γενικώς μία ασφαλής εξέταση που στερείται επιπλοκών. Σπάνια μπορεί να παρατηρηθεί πόνος ή ερεθισμός στο σημείο εισόδου του καθετήρα στη μύτη, ή στο φάρυγγα, τα οποία όμως υποχωρούν σύντομα μετά το πέρας της εξέτασης.

Μετά τη γαστροσκόπηση ο ασθενής αφυπνίζεται εκ της καταστολής και φεύγει από την ενδοσκοπική μονάδα με σύσταση για αποφυγή οδήγησης για κάποιες ώρες και σταδιακή επανέναρξη της σίτισης.

Είναι σημαντική η διενέργεια μανομετρίας προς αποκλεισμό πρωτοπαθών κινητικών διαταραχών του οισοφάγου που μπορεί να μιμούνται ΓΟΠΝ. Η μανομετρία οισοφάγου δεν θέτει τη διάγνωση γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, αποκλείει όμως παθολογία του οισοφάγου που μπορεί να εκδηλωθεί ως ΓΟΠΝ.
Επίσης είναι σημαντικό να διενεργείται προεγχειρητικά προ της διενέργειας αντιπαλινδρομικών επεμβάσεων προκειμένου να μπορέσει ο χειρουργός να επιλέξει την κατάλληλη αντιπαλινδρομική επέμβαση για τον κάθε ασθενή.

Η pHμετρία οισοφάγου είναι η εξέταση κατά την οποία γίνεται συνεχής καταγραφή του pH (δηλαδή της οξύτητας) του οισοφάγου για ένα διάστημα 24 έως 72 ωρών (ανάλογα με το πρωτόκολλο της εξέτασης) προκειμένου να διαγνωστεί εάν υπάρχει παθολογική έκθεση του σώματος του οισοφάγου στο οξύ. Είναι η εξέταση εκλογής για να τεθεί η διάγνωση της γαστροοισοφαγικής παλινδρομικής νόσου. Πραγματοποιείται μετά από τη μανομετρία οισοφάγου σε κατάλληλα εξοπλισμένο εργαστήριο μελέτης κινητικότητας πεπτικού. Αφού τοποθετηθεί στον οισοφάγο η συσκευή καταγραφής του pH (είτε ενσύρματος καθετήρας είτε ασύρματη κάψουλα) ο ασθενής φεύγει από το εργαστήριο φορώντας μία συσκευή καταγραφής και επιστρέφει μετά από 24 έως 72 ώρες προκειμένου να επιστρέψει τη συσκευή για να γίνει η επεξεργασία των δεδομένων και να τεθεί η διάγνωση.

Οι τεχνικές οισοφαγικής pHμετρίας είναι η ενσύρματη και η ασύρματη. Οι περισσότερες σύγχρονες τεχνικές pHμετρίας περιλαμβάνουν πλέον και εμπέδηση, μία τεχνική που επιτρέπει την καταγραφή όχι μόνο των όξινων αλλά και των μη όξινων παλινδρομικών επεισοδίων.

Η pHμετρία του οισοφάγου πραγματοποιείται για να τεθεί η διάγνωση της ΓΟΠΝ, αλλά και για να πιστοποιηθεί εάν μία παλινδρομική νόσος είναι ανθεκτική στη θεραπεία, εάν δηλαδή ο ασθενής εξακολουθεί να έχει παθολογική έκθεση του οισοφάγου στο οξύ παρά τη θεραπεία, προκειμένου να αποφασιστεί η βέλτιστη εναλλακτική θεραπευτική προσέγγιση.

Και οι δύο τεχνικές έχουν αντίστοιχα διαγνωστικά αποτελέσματα. Η ασύρματη κάψουλα είναι καλύτερα ανεκτή από τον ασθενή, αφού δεν αντιλαμβάνεται την παρουσία της στον οισοφάγο και δε χρειάζεται να φέρει καθετήρα που να εξέχει από τη μύτη του για το διάστημα που διαρκεί η εξέταση.

Η ενσύρματη τεχνική γίνεται με καθετήρα που εισάγεται δια της ρινός στο φάρυγγα και προωθείται εντός του σώματος του οισοφάγου σε συγκεκριμένο ύψος πάνω από τον κατώτερο οισοφαγικό σφιγκτήρα. Ο καθετήρας που στερεώνεται στη μύτη με κολλητική ταινία, συνδέεται με μία μικρή φορητή συσκευή καταγραφής που φέρει ο ασθενής πάνω του με ειδική ζώνη για όλη τη διάρκεια της εξέτασης. Η πληροφορία της τιμής του pH αναμεταδίδεται σε ζωντανό χρόνο στη φορητή συσκευή, η οποία φέρει και κουμπιά που πατά ο ασθενής όταν τρώει, όταν ξαπλώνει, όταν παίρνει φάρμακα και όταν βιώνει συμπτώματα παλινδρόμησης, πληροφορίες που είναι ιδιαιτέρως κρίσιμες κατά την ανάλυση των αποτελεσμάτων. Αφού συμπληρωθεί το χρονικό διάστημα που έχει καθοριστεί για την εξέταση, το οποίο πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα 24ωρο, ο ασθενής επιστρέφει στο εργαστήριο όπου αφαιρείται ο καθετήρας από τη μύτη του και παραδίδεται ο καταγραφέας στον γαστρεντερολόγο προκειμένου να γίνει ανάκτηση και ανάλυση των δεδομένων.

Ο ασθενής που θα υποβληθεί σε pHμετρία οισοφάγου πρέπει να είναι εντελώς νηστικός. Επίσης ο γαστρεντερολόγος θα τον έχει ενημερώσει από πριν εάν η εξέτασή του έχει ένδειξη να γίνει με ή χωρίς τη λήψη αντιπαλινδρομικής θεραπείας (εφόσον λαμβάνεται).

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης συστήνεται ισχυρά στον ασθενή να έχει κατά το δυνατόν φυσιολογική τυπική δραστηριότητα χωρίς να απέχει από τις συνήθεις ενασχολήσεις του αλλά και από τα φαγητά που του προκαλούν ενόχληση και συμπτώματα, προκειμένου η καταγραφή να είναι κατά το δυνατόν αντιπροσωπευτική. Επίσης ο γαστρεντερολόγος υποδεικνύει στον ασθενή τα κουμπιά που πρέπει να πατά στον φορητό καταγραφέα όταν τρώει, ξαπλώνει, παίρνει φάρμακα ή βιώνει παλινδρομικά συμπτώματα. Τέλος, συστήνεται στον ασθενή να μην τραβήξει τον καθετήρα από τη μύτη του αλλά και να τον επανεισαγάγει σε περίπτωση που γλιστρήσει προς τα έξω (ο καθετήρας φέρει αρίθμηση και γίνεται εύκολα αντιληπτό εάν μετακινηθεί)

Αφού ολοκληρωθεί το διάστημα καταγραφής του pH, ο ασθενής επιστρέφει στο εργαστήριο όπου αφαιρείται ο καθετήρας από τη μύτη του και παραδίδεται ο καταγραφέας.

Το φυσιολογικό αποτέλεσμα οισοφαγικής pHμετρίας σημαίνει την απουσία γαστροοισοφαγικής παλινδρομησης.

Η εξέταση κατά κανόνα στερείται επιπλοκών, πέραν τυχών πόνου ή ερεθισμού στο σημείο που εισέρχεται ο καθετήρας στη μύτη.

Η ασύρματη τεχνική περιλαμβάνει αντίστοιχη διαδικασία συνεχούς καταγραφής του οισοφαγικού pH για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα με την εξής διαφορά:
δεν χρησιμοποιείται καθετήρας με καταγραφέα του pH, αλλά μία κάψουλα με καταγραφέα που τοποθετείται με ένα clip στον βλεννογόνο του οισοφάγου, σε συγκεκριμένο ύψος άνωθεν του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα. Η τοποθέτηση της κάψουλας γίνεται με γαστροσκόπηση και καταστολή του ασθενούς, υπό την άμεση οπτική επαφή της κάμερας του ενδοσκοπίου. Αφού τοποθετηθεί η κάψουλα, το γαστροσκόπιο εξέρχεται του ασθενούς και η κάψουλα αρχίζει να αναμεταδίδει ασύρματα την πληροφορία της τιμής του pH σε ζωντανό χρόνο σε φορητή συσκευή καταγραφής την οποία ο ασθενής φορά σε ζώνη.
Όπως και στην ενσύρματη τεχνική, ο ασθενής καλείται να πιέσει κουμπιά κατά το χρόνο που τρώει, που ξαπλώνει, που παίρνει φάρμακα και που βιώνει συμπτώματα παλινδρόμησης.
Μετά από ένα έως τρία 24ωρα, ο ασθενής επιστρέφει στο εργαστήριο και παραδίδει τον φορητό καταγραφέα, προκειμένου να γίνει η ανάκτηση και ανάλυση των δεδομένων.

Η ασύρματη κάψουλα καταγραφής του οισοφαγικού pH δεν αφαιρείται από τον οισοφάγο, αλλά αποπίπτει μετά την πάροδο χρονικού διαστήματος και αποβάλλεται από την πεπτική οδό με την κένωση, χωρίς να είναι απαραίτητο να βρεθεί και να επιστραφεί για την ανάκτηση των δεδομένων, αφού τα δεδομένα έχουν αναμεταδοθεί ήδη ασύρματα σε ζωντανό χρόνο στην φορητή συσκευή καταγραφής και από κει ανακτώνται.

Η προετοιμασία για την ασύρματη pHμετρία με κάψουλα είναι αντίστοιχη με αυτήν της ενσύρματης τεχνικής, ενώ ο γαστρεντερολόγος αποφασίζει εάν η εξέταση έχει ένδειξη να γίνει υπό αντιπαλινδρομική αγωγή ή όχι.

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης συστήνεται ισχυρά στον ασθενή να έχει κατά το δυνατόν φυσιολογική τυπική δραστηριότητα χωρίς να απέχει από τις συνήθεις ενασχολήσεις του αλλά και από τα φαγητά που του προκαλούν ενόχληση και συμπτώματα, προκειμένου η καταγραφή να είναι κατά το δυνατόν αντιπροσωπευτική. Επίσης ο γαστρεντερολόγος υποδεικνύει στον ασθενή τα κουμπιά που πρέπει να πατά στον φορητό καταγραφέα όταν τρώει, ξαπλώνει, παίρνει φάρμακα ή βιώνει παλινδρομικά συμπτώματα.

Αφού ολοκληρωθεί το διάστημα καταγραφής του οισοφαγικού pH, ο ασθενής επιστρέφει στο εργαστήριο όπου παραδίδει τον καταγραφέα στο γιατρό προκειμένου να γίνει ανάλυση των δεδομένων.

Η κάψουλα αποβάλλεται από την πεπτική οδό με την κένωση. Ο ασθενής δε χρειάζεται να ανακτήσει την κάψουλα καθώς είναι μίας χρήσεως και δεν περιέχει τα δεδομένα της εξέτασης.

Το φυσιολογικό αποτέλεσμα οισοφαγικής pHμετρίας σημαίνει την απουσία γαστροοισοφαγικής παλινδρομησης.

Το παθολογικό αποτέλεσμα θέτει τη διάγνωση της ΓΟΠΝ και δίνει πληροφορίες στο γαστρεντερολόγο για τον συσχετισμό των συμπτωμάτων με τα παλινδρομικά επεισόδια. Έτσι εκτός από τη διάγνωση την ΓΟΠΝ, παίρνουμε πληροφορίες για το εάν τα συμπτώματα του ασθενούς οφείλονται στην παλινδρόμηση ή όχι.

Η ασύρματη pHμετρία του οισοφάγου είναι γενικά ασφαλής εξέταση. Εξαιρετικά σπάνια μπορεί να προκύψει πληγή (ισχαιμική βλάβη) στο σημείο όπου προσδένεται η κάψουλα στο τοίχωμα του του οισοφάγου, που μπορεί να εκδηλωθεί με πόνο, ενώ επίσης σπάνια επιπλοκή αποτελεί και η αδυναμία αποβολής της κάψουλας δια της πεπτικής οδού.

Η pHμετρία είναι η εξέταση που θέτει τη διάγνωση της ΓΟΠΝ. Επίσης είναι η εξέταση εκείνη που θα βοηθήσει το γαστρεντερολόγο και το χειρουργό να επιλέξουν τους ασθενείς εκείνους που είναι καλοί χειρουργικοί υποψήφιοι, εκείνους δηλαδή που έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να έχουν καλή ανταπόκριση στη χειρουργική θεραπεία.